سوره القارعة

 بسم الله الرحمن الرحیم 

الْقَارِعَةُ «1» مَا الْقَارِعَةُ «2» وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ «3» یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ «4» وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ «5» فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ «6» فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ «7» وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ «8» فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ «9» وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ «10» نَارٌ حَامِیَةٌ «11»

به نام خدا که رحمتش بى اندازه است و مهربانى اش همیشگى.

آن کوبنده « 1» چیست آن کوبنده ؟ « 2» و تو چه می  دانى آن کوبنده چیست ؟ « 3» روزى که مردم [ در سراسیمگى ] چون پروانه هاى پراکنده اند « 4» و کوه ها مانند پشم رنگین حلاجى شده گردد ! « 5» اما هرکس اعمال وزن شده اش سنگین و باارزش است ; « 6» پس او در یک زندگى خوش و پسندیده اى است ، « 7» و اما هرکساعمال وزن شده اش سبک و بى ارزش است ، « 8» پس جایگاه و پناهگاهش هاویه است ، « 9» و تو چه می  دانى هاویه چیست ؟ « 10» آتشى بسیار داغ و سوزاناست . « 11»